Smutny ten mój czwarteczek…

Napisała dziś jedna z grupowiczek :)

Babcia moja mawiała, jeśli jest ci na prawdę smutno, wysmutaj się, płacz do rana, nie gnieć tego w sobie…

Łzy to diamenty, kto nie ma serca nie płacze..

Mick Jagger śpiewa taki utwór gdzie śpiew - chcę płakać gdy mówisz żegnam, ale nie mam łez…

Łobuz jeden :)

Babcia mówiła, przyglądnij się swojemu smutkowi, zobacz skąd wypływa, czy boli Cię któraś część ciała.. Poobserwuj pogadaj z nim…

Może ma dla Ciebie coś ważnego do powiedzenia.. Płacz i wciąż kochaj…

Każdy płacze, każdy ma smutniejszy czas.. Dzięki temu wiemy co to radość, co to powodzenie, sukces…

A smutek też zawsze niesie informacje.. Mówi nieraz więcej niż radość, o Tobie, o tym co masz jeszcze do zrobienia, do przerobienia…

Smutku mój, oddaję Ci całą moją uwagę..

Dlaczego każesz płakać? Co jeszcze muszę zrozumieć?

Czy o czymś zapomniałam? Czy o czymś nie wiem?

Wysmuć się mój smutku a potem zaśnij i przynieś mi w moim śnie ukojenie, przynieś radość, przynieś pozytywne myśli..

A rano Ty będziesz słodko spał a ja znowu cieszyć się będę goszczącą w mojej duszy radością..

Kocham Cię , przebacz mi proszę, przepraszam, dziękuję :)

LOVE